Με συνοπτικές διαδικασίες (τηλεφωνικά δηλαδή), η νέα διοίκηση του Alpha αποφάσισε να "κόψει" το "Κουτί της Πανδώρας", μία από τις καλύτερες εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης, για να μιλήσουμε και λίγο σοβαρά.
Εντάξει, το κανάλι έχει κάνει πλέον σαφές ότι θα ρίξει το βάρος στον ψυχαγωγικό τομέα, όμως κατά πόσο είναι σωστό να διακόπτεις εκπομπές μεσούσης της σεζόν; Κάνε τον σχεδιασμό για του χρόνου, κι άσε τον καθένα να κάνει τις κινήσεις του. Η κίνηση αυτή ήταν πολύ άγαρμπη απέναντι σε έναν δημοσιογράφο με την εμπειρία και τις επιτυχίες που έχει καταφέρει ο Βαξεβάνης.
Θα μου πείτε, οι Γερμανοί θέλουν να μειώσουν τα έξοδα του σταθμού το συντομότερο δυνατό. Κι όμως, πόσο κόστος είχε πιά αυτή η Πανδώρα; Χωρίς να κατέχω τα τηλεοπτικά, δεν νομίζω να ήταν πιό ακριβή από το παμε πακέτο, για παράδειγμα, που είναι η υπέρτατη προσωποποίηση της αηδίας στην ελληνική τηλεόραση, αφού ούτε καν cult δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις.
Ακολούθησε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο γεμάτο καταγγελίες και παρασκήνιο, στην επίσημη ιστοσελίδα του Κώστα Βαξεβάνη (http://www.koutipandoras.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=695:2009-03-23-18-14-46&catid=91:2009-02-27-20-41-31&Itemid=194). Αντίστοιχα βέβαια, αν ψάξετε σε "παρασκηνιακά" site και blog, θα βρείτε και απόψεις αντίθετες προς τα όσα γράφει. Τα συμπεράσματα δικά σας...
Και μιας και έγινε λόγος περί κόστους λίγο πιό πάνω, δράττομαι της ευκαιρίας να γκρινιάξω για το "θάψιμο" των ντοκιμαντέρ στην ελληνική τηλεόραση. Και δεν εννοώ αυτά με θέμα την αναπαραγωγή της γαρίδας στον Ατλαντικό, που βάζει ο ΣΚΑΙ, αλλά εκπομπές όπως το "Κουτί της Πανδώρας", η "Εμπόλεμη ζώνη", ο Εξάντας, ή ακόμα και τα ταξιδιωτικά της Μάγιας Τσόκλη.
Μιλάμε για παραγωγές μάλλον φτηνές, σε σχέση με το τι συνηθίζεται στο εξωτερικό, όμως πολύ μπροστά ποιοτικά για τα ελληνικά δεδομένα, από εξαιρετικούς δημοσιογράφους που κάνουν έρευνα, κι όχι αστεία. Ο Εξάντας είναι πολυβραβευμένη εκπομπή, αλλά πόσοι αλήθεια τον παρακολουθούν στην ΝΕΤ; Εχω την εντύπωση ότι "εξαφανίζεται" τις μέρες και τις ώρες που επιλέγουν να τον δείξουν, ενώ σε ό,τι αφορά τις αντίστοιχες εκπομπές στην ιδιωτική τηλεόραση, πρέπει να είναι βρυκόλακας για να τις δεις.
Με λίγα λόγια, σύμφωνοι. Ελεύθερη είναι η αγορά, ο κάθε σταθμός αποφασίζει πού θα προσανατολιστεί... δεν με έπιασε ξαφνικά ο πόνος για τον Βαξεβάνη, που σίγουρα θα βρει την επόμενη επαγγελματική του στέγη. Πώς όμως πρέπει να αντιδράσει ένας τηλεθεατής όταν (ουσιαστικά μαζικά) οι σταθμοί του στερούν να παρακολουθήσει το καλύτερο, και κυρίως το πιό ψύχραιμο είδος εκπομπής της ελληνικής τηλεόρασης;
ΥΓ. Το κολιέ της Ολγας Τρέμη επέστρεψε. Διάολε....
Τρίτη 24 Μαρτίου 2009
Κυριακή 22 Μαρτίου 2009
Welcome to the twilight zone
Για το παρακάτω post, οφείλω να ευχαριστήσω τον Βα.Τσι (και δεν εννοώ τον Βασίλη Τσιλιχρήστο). Αφενός γιατί μου έδωσε την έμπνευση (spunto, που λένε κι οι Ιταλοί), αφετέρου γιατί βλέποντας την συχνότητα με την οποία γράφει ζηλεύω, και θέλω να τον μιμηθώ. Οσοι θέλετε να δείτε με τι συχνότητα γράφει ο ΒαΤσι... σπεύσατε, και δεν θα χάσετε!!
Πάνω από μία, ή δύο φορές την ημέρα λοιπόν, μου δίνεται η αίσθηση ότι ζω σε παράλληλο σύμπαν. Από τη μία μεριά εγώ, κι από την άλλη η τηλεόραση, το internet, και κάνα δυό άκυρα άτομα τα οποία έχω την ατυχία να συναναστρέφομαι στην παρούσα φάση. Θα καταλάβετε τι εννοώ.
Πριν δύο-τρεις εβδομάδες, ο Χάρης Σιανίδης πήρε το πτυχίο του. Σύσσωμο το Star κάλυψε την ορκωμοσία του χαριτωμένου στιλίστα με τις μπουτονιέρες, με αποστολή στην Αμφισσα, πλάνα από την αίθουσα, συνέντευξη με τον Χάρη περπατώντας ανάμεσα στα στενά της πόλης, αλλά ΚΑΙ bonus συνέντευξη με τον δήμαρχο!!
Αφήνω στην άκρη τις εύλογες απορίες που μου δημιουργήθηκαν (πότε έκανε πρακτική ο Χάρης, πότε έκανε πτυχιακή κλπ), και αναρωτιέμαι. Από πότε το να πάρει κάποιος το πτυχίο του από ένα επαρχιακό τει αποτελεί επιτυχία. Οχι ότι έχω τίποτα με τα τει, αλλά... άλλη καμιά δεν αποφοίτησε, μόνο ο Σιανίδης. Γι' αυτό και πρέπει να τον βλέπουμε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, με το πτυχίο ανά χείρας πλέον.
Αφηνω τον Σιανίδη στην άκρη. Η (αγαπημένη μου κατά τ' άλλα) Φαίη Σκορδά ασχολείται εδώ και μία εβδομάδα με το ποιοί θα αναλάβουν τον πρωινό καφέ. Εντάξει, είναι στην θεματολογία της εκπομπής, όμως κάποιος πρέπει να εξηγήσει στους πανελίστες της ότι το θέμα της διαδοχολογίας του Καφέ είναι δευτερεύον (και τριτεύον) μπροστά σε δεκάδες άλλα ζητήματα, κι έτσι καλό θα ήταν να αφήσουν στην άκρη τους καβγάδες και το ύφος δέκα χιλιάδων τηλεοπτικών καρδιναλίων, και να το πιάσουν το θεματάκι πιό χαλαρά.
Αυτά, σε ό,τι αφορά κάποια τηλεοπτικά ζητήματα που με απασχόλησαν τελευταία. Κάτι άλλο που θέλω να θίξω, είναι ο τρόπος γραφής των lifestyle εντύπων, που εσχάτως με εξοργίζει. Η Νάντια (Μπουλε) τα έφτιαξε με τον Γρηγόρη (ένας είναι ο Γρηγόρης). Μαγκιά της.
Αντιγράφω απόσπασμα από το (λατρεμένο μου) yupi: "Άνθρωποι από το περιβάλλον του νέου ζευγαριού λένε πως η Νάντια έχει ζητήσει από τον αγαπημένο της να μεγαλώσει ο ρόλος της στον Όμορφο Κόσμο και να είναι στο πλευρό του σ' όλη τη διάρκεια της εκπομπής (όπως ακριβώς έκανε με τη Ράνια)".
Επειδή τον αγαπάει πολύ να υποθέσω.... τι ρομαντικό! Αραγε αυτοί που τα γράφουν τα πιστεύουν όντως, ή μας περνάνε για τόσο ηλίθιους; Και για να μην ξεχνιόμαστε βέβαια, "η Δέσποινα παρά το φορτωμένο της πρόγραμμα, βρίσκει πάντα χρόνο για τα παιδιά της, τα οποία υπέραγαπά"... Ημαρτον ρεεεεεεεεεεε........
Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι ότι νιώθω να ζω σε ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν, αφού τα δικά μου προβλήματα είναι ανύπαρκτα μπροστά σε εκείνα που απασχολούν την μεσημεριανή ζώνη. Θα μου πείτε, τι θέλεις να δείχνουν, κοπελιά μεσημεριάτικα; Οχι,όχι δεν έχω κανένα πρόβλημα με την μεσημεριανή ζώνη.
Πώς να εξηγήσω όμως το γεγονός ότι υπάρχουν άτομα (όχι σε εκπομπές, αλλά... στο απέναντι γραφείο πχ), που νιώθουν την ανάγκη να συζητήσουν ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ το αν πχ ταριάζει η Βέρα Λάμπρου με τον νέο της σύντροφο; Welcome to the twilight zone.
ΥΓ. Σήμερα... όπως φάνηκε, είχα λίγο τα νεύρα μου. Και δεν ήθελα και να μακρυγορήσω...
ΥΓ 2. Ο αγώνας του Τέρμα Βλάκα δικαιώθηκε. Η Ολγα Τρέμη άλλαξε κολιέ!!
Πάνω από μία, ή δύο φορές την ημέρα λοιπόν, μου δίνεται η αίσθηση ότι ζω σε παράλληλο σύμπαν. Από τη μία μεριά εγώ, κι από την άλλη η τηλεόραση, το internet, και κάνα δυό άκυρα άτομα τα οποία έχω την ατυχία να συναναστρέφομαι στην παρούσα φάση. Θα καταλάβετε τι εννοώ.
Πριν δύο-τρεις εβδομάδες, ο Χάρης Σιανίδης πήρε το πτυχίο του. Σύσσωμο το Star κάλυψε την ορκωμοσία του χαριτωμένου στιλίστα με τις μπουτονιέρες, με αποστολή στην Αμφισσα, πλάνα από την αίθουσα, συνέντευξη με τον Χάρη περπατώντας ανάμεσα στα στενά της πόλης, αλλά ΚΑΙ bonus συνέντευξη με τον δήμαρχο!!
Αφήνω στην άκρη τις εύλογες απορίες που μου δημιουργήθηκαν (πότε έκανε πρακτική ο Χάρης, πότε έκανε πτυχιακή κλπ), και αναρωτιέμαι. Από πότε το να πάρει κάποιος το πτυχίο του από ένα επαρχιακό τει αποτελεί επιτυχία. Οχι ότι έχω τίποτα με τα τει, αλλά... άλλη καμιά δεν αποφοίτησε, μόνο ο Σιανίδης. Γι' αυτό και πρέπει να τον βλέπουμε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, με το πτυχίο ανά χείρας πλέον.
Αφηνω τον Σιανίδη στην άκρη. Η (αγαπημένη μου κατά τ' άλλα) Φαίη Σκορδά ασχολείται εδώ και μία εβδομάδα με το ποιοί θα αναλάβουν τον πρωινό καφέ. Εντάξει, είναι στην θεματολογία της εκπομπής, όμως κάποιος πρέπει να εξηγήσει στους πανελίστες της ότι το θέμα της διαδοχολογίας του Καφέ είναι δευτερεύον (και τριτεύον) μπροστά σε δεκάδες άλλα ζητήματα, κι έτσι καλό θα ήταν να αφήσουν στην άκρη τους καβγάδες και το ύφος δέκα χιλιάδων τηλεοπτικών καρδιναλίων, και να το πιάσουν το θεματάκι πιό χαλαρά.
Αυτά, σε ό,τι αφορά κάποια τηλεοπτικά ζητήματα που με απασχόλησαν τελευταία. Κάτι άλλο που θέλω να θίξω, είναι ο τρόπος γραφής των lifestyle εντύπων, που εσχάτως με εξοργίζει. Η Νάντια (Μπουλε) τα έφτιαξε με τον Γρηγόρη (ένας είναι ο Γρηγόρης). Μαγκιά της.
Αντιγράφω απόσπασμα από το (λατρεμένο μου) yupi: "Άνθρωποι από το περιβάλλον του νέου ζευγαριού λένε πως η Νάντια έχει ζητήσει από τον αγαπημένο της να μεγαλώσει ο ρόλος της στον Όμορφο Κόσμο και να είναι στο πλευρό του σ' όλη τη διάρκεια της εκπομπής (όπως ακριβώς έκανε με τη Ράνια)".
Επειδή τον αγαπάει πολύ να υποθέσω.... τι ρομαντικό! Αραγε αυτοί που τα γράφουν τα πιστεύουν όντως, ή μας περνάνε για τόσο ηλίθιους; Και για να μην ξεχνιόμαστε βέβαια, "η Δέσποινα παρά το φορτωμένο της πρόγραμμα, βρίσκει πάντα χρόνο για τα παιδιά της, τα οποία υπέραγαπά"... Ημαρτον ρεεεεεεεεεεε........
Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι ότι νιώθω να ζω σε ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν, αφού τα δικά μου προβλήματα είναι ανύπαρκτα μπροστά σε εκείνα που απασχολούν την μεσημεριανή ζώνη. Θα μου πείτε, τι θέλεις να δείχνουν, κοπελιά μεσημεριάτικα; Οχι,όχι δεν έχω κανένα πρόβλημα με την μεσημεριανή ζώνη.
Πώς να εξηγήσω όμως το γεγονός ότι υπάρχουν άτομα (όχι σε εκπομπές, αλλά... στο απέναντι γραφείο πχ), που νιώθουν την ανάγκη να συζητήσουν ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ το αν πχ ταριάζει η Βέρα Λάμπρου με τον νέο της σύντροφο; Welcome to the twilight zone.
ΥΓ. Σήμερα... όπως φάνηκε, είχα λίγο τα νεύρα μου. Και δεν ήθελα και να μακρυγορήσω...
ΥΓ 2. Ο αγώνας του Τέρμα Βλάκα δικαιώθηκε. Η Ολγα Τρέμη άλλαξε κολιέ!!
Κυριακή 1 Μαρτίου 2009
Οι σαπουνόπερες πέθαναν. Ζήτω οι σαπουνόπερες!
Θυμάμαι τα πολύ πρώιμα χρόνια της τηλεόρασης, όταν είχε μόλις βγει η πρώτη σαπουνόπερα. Το όνομα αυτής φυσικά, "Λάμψη". Τα πρώτα επεισόδια διαρκούσαν κάνα εικοσάλεπτο, και όπως φαντάζομαι θα θυμάστε όλοι, η σειρά εξιστορούσε τις συνεχείς και ασταμάτητες συμφορές που έβρισκαν την οικογένεια Δράκου, που μάλλον κάποιος την είχε καταραστεί, δεν εξηγείται αλλιώς.
Παρόλο που στην σειρά έπαιζαν και καλοί ηθοποιοί, το αποτέλεσμα ήταν μάλλον ένα cult κακέκτυπο των αντίστοιχων αμερικάνικων σειρών, που το '90 βρίσκονταν ήδη στο επεισόδιο 3.658. Αυτό βέβαια η Λάμψη το όφειλε εν πολλοίς και στο χαζό, σχεδόν παιδικό σενάριό της, στο οποίο η κάθε φράση και το κάθε γεγονός επαναλαμβανόταν και τονιζόταν με κάθε τρόπο, προφανώς για να το υπενθυμίζουν στις γριές που έβλεπαν την σειρά.
Αυτό που θυμάμαι από την Λάμψη, αλλά και το Καλημέρα ζωή (μα καμία σχέση το θέμα με τον τίτλο;), είναι ότι σύμφωνα με όλες τις εκπομπές, και ειδικά τις μεσημεριανές, ήταν σειρές που έκαναν ρεκόρ τηλεθέασης γιατί ήταν βγαλμένες μέσα από την ζωή. Το αφήνω ασχολίαστο, και συνεχίζω λέγοντας ότι εγώ δεν ήξερα κανέναν που να τις βλέπει, αντιθέτως, όλοι τις αντιμετώπιζαν με χλευασμό. Για περισσότερες πληροφορίες, αναζητήστε στο facebook το γκρουπ "Για τον Θεό Αλέξη, η GIANT κινδυνεύει".
Οταν το Μέγκα αποφάσισε να μπει στο παιχνίδι των καθημερινών σειρών, ομολογώ πως για κάθε τηλεοπτικό ον όπως εγώ, η "Απαγορευμένη Αγάπη" αποτέλεσε μία όαση. Πιό νορμάλ διάλογοι, λίγο τραβηγμένο το "αδελφός με αδελφή", αλλά εντάξει, πιό κοντά στην ελληνική πραγματικότητα. Αν και σε κάποιο σημείο, ακόμα κι η απαγορευμένη αγάπη ξεχείλωσε. Λογικό ήταν.
Κι ύστερα... κι ύστερα ήρθε στη ζωή μας η Ελενα Ακρίτα. Μιλαω από τηλεοπτικής, και δη, σεναριακής πλευράς, βεβαίως βεβαίως. Η "Βέρα" αποτέλεσε δίκαια τόσο μεγάλο hit. Εξαιρετικό σενάριο, με κωμικές πινελιές πού και πού (στοιχείο άγνωστο στις προηγούμενες καθημερινές), ηθοποιόι που ταίριαζαν μεταξύ τους, και που δεν μιλούσαν ούτε σαν να έχουν καταπιεί μπαστούνι, ούτε με μονίμως γουρλωμένα μάτια για να τονίσουν το δράμα τους.
Ξαφνικά έγινε κάτι το μαγικό. Από την εποχή του Φώσκολου, που ντρεπόσουν να πεις ότι πέτυχες έστω και μία σκηνή του Θεοχάρη στο ζάπινγκ, η Βέρα έγινε σχεδόν... κίνημα! Σε αυτό βοήθησε φυσικά και η διάδοση του ίντερνετ στην ζωή μας, όμως οι σεναριογράφοι είχαν τελικα βρει την φόρμουλα για να πιάσουν και πιό νεανικά κοινά. Για πρώτη φορά πήγαινα στην δουλειά και με ρωτούσαν "τι έγινε μετά την τάδε σκηνή γιατί το έχασα;", ακόμα και άνδρες συνάδελφοί μου! Η Βέρα ήταν πλέον trendy, και κανείς δεν αρνήθηκε ότι τελικά συγκινήθηκε στο τελευταίο επεισόδιο!
Τελευταία και καλύτερα (sorry βέρα!) τα Μυστικά της Εδέμ. Πλέον τα έχω δει όλα. Και καλά, για τις γυναίκες φιλες μου, αρκούσε η παρουσία του Μπουγιούρη για να τις πείσει να το δουν, πέρα από όλα τα υπόλοιπα, όμως οι άνδρες πείστηκαν με τον (επικίνδυνο, που λέει και μια ψυχή) Αρζόγλου, και με τον Κατρανίδη. Θα το πω χωρίς ντροπές. 7 με 8, σταματάω την δουλειά μου, και ανοίγω την τηλεόραση. Και το θέμα είναι ότι την σταματάνε κι οι άλλοι, και σχολιάζουμε όλοι μαζί την παρέα της φεγγαρόπετρας. Και μετά, σούμπιτοι όλοι στο forum.
Οι σαπουνόπερες πέθαναν. Ζήτω το Μέγκα!
Παρόλο που στην σειρά έπαιζαν και καλοί ηθοποιοί, το αποτέλεσμα ήταν μάλλον ένα cult κακέκτυπο των αντίστοιχων αμερικάνικων σειρών, που το '90 βρίσκονταν ήδη στο επεισόδιο 3.658. Αυτό βέβαια η Λάμψη το όφειλε εν πολλοίς και στο χαζό, σχεδόν παιδικό σενάριό της, στο οποίο η κάθε φράση και το κάθε γεγονός επαναλαμβανόταν και τονιζόταν με κάθε τρόπο, προφανώς για να το υπενθυμίζουν στις γριές που έβλεπαν την σειρά.
Αυτό που θυμάμαι από την Λάμψη, αλλά και το Καλημέρα ζωή (μα καμία σχέση το θέμα με τον τίτλο;), είναι ότι σύμφωνα με όλες τις εκπομπές, και ειδικά τις μεσημεριανές, ήταν σειρές που έκαναν ρεκόρ τηλεθέασης γιατί ήταν βγαλμένες μέσα από την ζωή. Το αφήνω ασχολίαστο, και συνεχίζω λέγοντας ότι εγώ δεν ήξερα κανέναν που να τις βλέπει, αντιθέτως, όλοι τις αντιμετώπιζαν με χλευασμό. Για περισσότερες πληροφορίες, αναζητήστε στο facebook το γκρουπ "Για τον Θεό Αλέξη, η GIANT κινδυνεύει".
Οταν το Μέγκα αποφάσισε να μπει στο παιχνίδι των καθημερινών σειρών, ομολογώ πως για κάθε τηλεοπτικό ον όπως εγώ, η "Απαγορευμένη Αγάπη" αποτέλεσε μία όαση. Πιό νορμάλ διάλογοι, λίγο τραβηγμένο το "αδελφός με αδελφή", αλλά εντάξει, πιό κοντά στην ελληνική πραγματικότητα. Αν και σε κάποιο σημείο, ακόμα κι η απαγορευμένη αγάπη ξεχείλωσε. Λογικό ήταν.
Κι ύστερα... κι ύστερα ήρθε στη ζωή μας η Ελενα Ακρίτα. Μιλαω από τηλεοπτικής, και δη, σεναριακής πλευράς, βεβαίως βεβαίως. Η "Βέρα" αποτέλεσε δίκαια τόσο μεγάλο hit. Εξαιρετικό σενάριο, με κωμικές πινελιές πού και πού (στοιχείο άγνωστο στις προηγούμενες καθημερινές), ηθοποιόι που ταίριαζαν μεταξύ τους, και που δεν μιλούσαν ούτε σαν να έχουν καταπιεί μπαστούνι, ούτε με μονίμως γουρλωμένα μάτια για να τονίσουν το δράμα τους.
Ξαφνικά έγινε κάτι το μαγικό. Από την εποχή του Φώσκολου, που ντρεπόσουν να πεις ότι πέτυχες έστω και μία σκηνή του Θεοχάρη στο ζάπινγκ, η Βέρα έγινε σχεδόν... κίνημα! Σε αυτό βοήθησε φυσικά και η διάδοση του ίντερνετ στην ζωή μας, όμως οι σεναριογράφοι είχαν τελικα βρει την φόρμουλα για να πιάσουν και πιό νεανικά κοινά. Για πρώτη φορά πήγαινα στην δουλειά και με ρωτούσαν "τι έγινε μετά την τάδε σκηνή γιατί το έχασα;", ακόμα και άνδρες συνάδελφοί μου! Η Βέρα ήταν πλέον trendy, και κανείς δεν αρνήθηκε ότι τελικά συγκινήθηκε στο τελευταίο επεισόδιο!
Τελευταία και καλύτερα (sorry βέρα!) τα Μυστικά της Εδέμ. Πλέον τα έχω δει όλα. Και καλά, για τις γυναίκες φιλες μου, αρκούσε η παρουσία του Μπουγιούρη για να τις πείσει να το δουν, πέρα από όλα τα υπόλοιπα, όμως οι άνδρες πείστηκαν με τον (επικίνδυνο, που λέει και μια ψυχή) Αρζόγλου, και με τον Κατρανίδη. Θα το πω χωρίς ντροπές. 7 με 8, σταματάω την δουλειά μου, και ανοίγω την τηλεόραση. Και το θέμα είναι ότι την σταματάνε κι οι άλλοι, και σχολιάζουμε όλοι μαζί την παρέα της φεγγαρόπετρας. Και μετά, σούμπιτοι όλοι στο forum.
Οι σαπουνόπερες πέθαναν. Ζήτω το Μέγκα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
